بررسی تأثیر باکتری های محرک رشد گیاه بر برخی شاخص های رشدی و عملکرد گلرنگ در سطوح مختلف شوری خاک

به منظور بررسی اثر ریزوباکتری های محرک رشد گیاه (pgpr) بر مقاومت به شوری در مراحل رشد رویشی و زایشی گلرنگ (carthamus tinctorius)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و ترکیبی از تلقیح باکتریایی و شوری، هر کدام در سه سطح و چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان انجام شد. تیمار تلقیح باکتریایی شامل شاهد (بدون تلقیح) و تلقیح با سودوموناس فلورسنس سویه های 12 و 52 و تیمار شوری به صورت هدایت الکتریکی 1 (شاهد)، 6 و 12 دسی سیمن بر متر در خاک اعمال شدند. نتایج نشان داد که سطح برگ با افزایش شوری کاهش یافت اما سودوموناس فلورسنس سویه 12 توانست به طور معنی داری سطح برگ را در مجموع سه زمان نمونه برداری افزایش دهد. هم چنین هر دو سویه باکتری به کار برده شده شاخص کلروفیل برگ را در اواسط دوره پر شدن دانه نسبت به شرایط بدون باکتری افزایش دادند. در نهایت تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد روغن و عملکرد بیولوژیک با افزایش سطح شوری کاهش یافتند اما تعداد طبق در بوته و شاخص برداشت تغییر نکردند. دو سویه باکتری به کار برده شده در این آزمایش،فقط محتوای روغن را در سطح شوری شاهد افزایش دادند و بر بقیه اجزا عملکرد اثر معنی داری نداشتند. به نظر می رسد که تلقیح بذر گلرنگ با باکتری محرک رشد می تواند سبب بهبود برخی شاخص های رشد رویشی گلرنگ شود اما اثر آن بر عملکرد نیازمند بررسی بیشتر است.